Ruim een week geleden werd Parijs opgeschud door de brute moord op ruim 130 Parijzenaars, op dat moment bezig met leven, in de concertzaal, het restaurant, het voetbalstadion. Er waren daarnaast zo’n 400 gewonden. Afschuwelijk. Het zal je maar gebeuren, of de slachtoffers zullen maar familie of vrienden van je zijn. De aanslagen werden kort daarna opgeëist door Islamitische Staat. Ook zeven van de acht aanslagplegers kwamen om, zes door eigen toedoen, de zevende door een politiekogel. Niet een losse flodder dus, deze aanslagen, maar georganiseerd.

Op woensdag 6 april had ik de eer de lezing te houden in het kader van het vieren van 800 jaar Orde der Dominicanen en 600 jaar Dominicanen in Rotterdam. Ik heb dat met veel plezier gedaan, omdat de relatie tussen Citykerk Het Steiger en de Pauluskerk al oud is en ook voor de toekomst meer dan het koesteren waard. Thema van die viering was: “Stad en religie. Een onopgeefbare verbintenis”. Aan mij was gevraagd vooral te spreken over de betekenis van religie, vooral het diaconaat, voor de stad. Een week later sprak burgemeester Aboutaleb over de betekenis van de stad voor de religie.

Er zijn, volgens mij, in de komende - laten we zeggen - tien jaar twee grote thema’s aan de orde voor de Europese samenlevingen. Dat zijn: migratie en diversiteit en armoede en sociale uitsluiting. De manier waarop onze samenlevingen, dus ook de Nederlandse, met deze problematiek omgaan en er een oplossing voor vinden zal in belangrijke mate bepalend zijn voor hun toekomst en hun overlevingskracht. Beide thema‘s spelen vooral in de grote steden van Europa, ook in Rotterdam.